Intussen zag ik collega’s veel minder moeite hebben met de hoge werkdruk en lange dagen. Nu weet ik hoe dat komt. Ik ben perfectionistisch van aard en met drie deadlines per dag moet je je erover kunnen zetten dat niet alle reportages die je aflevert een prijs waard zijn. Mijn ‘drive’ om mensen te informeren, hun kennis of inzichten te verrijken werd ook niet ingelost want heel vaak ging het om in mijn ogen onbelangrijke zaken, zoals een politicus die ergens één of ander lintje mocht doorknippen. Voeg daaraan nog toe dat ik (niet bepaald miss sporty) constant 15 kg aan cameramateriaal meezeulde (ik filmde en monteerde ook al mijn stukken zelf), en dus fysiek best uitgedaagd werd en je kunt beter begrijpen waarom dit misschien toch niet de droomjob was voor mij.
Maar weggaan bleek niet evident. Want wat met al die jaren die ik had geïnvesteerd in de job? En ik ging toch geen vast contract opgeven? En wat gingen mijn ouders en iedereen zeggen? Wat zou ik wel gaan doen trouwens, dit was waar ik goed in was? Kortom, een berg excuses aan mezelf om te blijven waar ik was.
Wat uiteindelijk de doorslag heeft gegeven? Ik vermoed een mix van zwangerschapshormonen na de bevalling van ons eerste kind met een baas die een gemaakte belofte i.v.m. ouderschapsverlof verbrak. Het was de spreekwoordelijke druppel in combinatie met ikzelf, die heel kort bij mijn gevoel stond als jonge moeder, een leeuwin met haar welpje. Ik ben die ex-baas trouwens dankbaar dat hij dit toen gedaan heeft want hierdoor had ik de moed om de stap te zetten die ik al jaren uitstelde. Ik ging meteen op zoek naar iets anders, ondanks de acht jaar die ik had doorgebracht in het bedrijf.
Ik vond vrij snel een deeltijdse job in de communicatie, die me toeliet om veel bij mijn kinderen te zijn. Iets wat op dat moment prioritair was, zolang de kinderen niet naar school gingen. Ik kon die job enkele jaren later dan weer inruilen voor de onderneming die ik nu heb en waarin ik terug iets meer investeer in mijn carrière. Maar dat is een ander verhaal.
Waarom ik dit vertel? Omdat de keuze om een andere weg in te slaan zoveel anders moois met zich heeft meegebracht. Begrijp me niet verkeerd, met de job en het bedrijf op zich was niets mis, het was gewoon niet geschikt voor mij.
Als we workshops geven merk ik op dat veel mensen in dezelfde situatie zitten. Ze zijn niet gelukkig in hun job, maar ja, het betaalt niet slecht, ze kennen inmiddels het reilen en zeilen, ze genieten van de voordelen… Dat ze ’s avonds uitgeblust voor de tv zitten te zappen en dat hun maag draait op zondagavond, nemen ze er willens nillens bij.
Ik ben (samen met vele anderen) het levende bewijs dat het anders kan. Dat het de moeite loont om uit de gouden kooi los te breken. Dat het leven een aaneenschakeling is van fases waarin je iets anders wilt en dat niets voor altijd is. En dat dat niet erg is. En dat het niet erg is als je even niet weet wat je wilt, maar dat het belangrijkste is dat je tenminste op zoek gaat naar wat je passioneert.
Kies je voor je passie, of voor je ego? En met ego bedoel ik niet dat je iets blijft doen omdat je een ‘groot ego’ hebt zoals ze zeggen (hier in Vlaanderen ook bekend als ‘dikke nek’ :-D). Nee, je ego zijn de gedachten die je vormen. Sommige zijn goede gedachten over jezelf en je omgeving. Andere zijn gedachten die voortkomen uit angst, twijfel, ‘wat gaan de mensen zeggen?’, ‘ik ben niet goed genoeg’, …
Het is om die reden dat het eerst blad in je planner je deze vragen stelt:
- Wat is jouw waarom? Wat doet jou bergen verzetten?
- Wat betekent succes voor jou?
- Noem vijf redenen waarom jij dit succes verdient.
Als je dit interessant vindt ben je misschien ook geïnteresseerd in:
- Hoe zorg je voor meer balans in je leven? Je leest het hier.
- ‘Er was een tijd dat ik nergens gelukkig was, noch thuis, noch op het werk’. Lees hier de getuigenis van Esther.
- Een tip over hoe je makkelijker keuzes maakt
Reacties (2)
Dana
- 08-01-2021
Net wat ik nodig had om mijn motivatie een extra boost te geven, 2 jaar geleden de keuze gemaakt om terug te studeren , niet simpel met werk en gezin (en dan kwam ook nog eens COVID-19 langs!) maar ik wil en moet en zal het halen! Mijn volgende examen staat voor de deur dus weer even volle gas!!! Zalige blog om te lezen Stephanie, geeft me echt extra energie.... thxxx!
Ben benieuwd waarom 5 (!) redenen waarom ik dit succes "verdien"? Kan er slechts één bedenken die alles omvat; Omdat ik leef, het is mijn geboorterecht. Ik ben het waard en waardig.